Pacyfikacje wsi w granicach gminy Goniądz

Pacyfikacje przeprowadziły wojska niemieckie w 1944 r. Spacyfikowano następujące wsie: Płochowo, gm. Goniądz, woj. podlaskie. Przed 1939 rokiem we wsi było 30 gospodarstw i około 130 mieszkańców. W okresie okupacji wywieziono do obozów Antoniego Puczydłowskiego i Henryka Zawadzkiego.

Pacyfikacja miała miejsce w końcu sierpnia 1944 roku. Żołnierze niemieccy wysiedlili mieszkańców. Ludność zmuszona była pozostawić mienie., które stało się przedmiotem rabunku. Część budynków żołnierze rozebrali, używając materiałów pochodzących z rozbiórki do budowy umocnień, pozostałe zabudowania spalili. Urządzili również obławę na mieszkańców wsi zabierając 37 osób na roboty przymusowe przy budowie fortyfikacji. Dwóch mężczyzn spośród zabranych osób zamordowali. Byli to: Czesław Cybulski i Franciszek Kuczyński. Ponadto w różnych okolicznościach zginęli: Franciszek Blaszko, Czesław Kuczyński, Jan Kwieciński, Konstanty Kwieciński i Stanisław Zawadzki.

Sprawcami pacyfikacji byli żołnierze z 50 dp 6 korpusu dowodzonego przez gen. Grossmanna.

Po wojnie wieś została odbudowana.

Wólka Piaseczna, gm. Goniądz, woj. podlaskie.

Przed pacyfikacją we wsi były 42 gospodarstwa i około 180 mieszkańców.

W okresie okupacji żandarm z posterunku w Białaszewie aresztowali dwie osoby, które zginęły.

Pacyfikacji dokonano w ostatnich dniach sierpnia 1944 roku. Dokonali jej żołnierze niemieccy, którzy obsadzili linię rzeki Biebrzy, organizując obronę. Wypędzili oni mieszkańców wsi z ich domów, zrabowali dobytek i spalili zabudowania.

Na ludność ukrywającą się w zaroślach urządzali obławy. W trakcie tych obław 7 mieszkańców, w tym dwie kobiety rozstrzelali, zaś 17 mężczyzn zabrano na roboty przymusowe przy budowie fortyfikacji. Spalono bądź zburzono: 39 domów i 90 budynków gospodarczych. Pacyfikacji dokonali żołnierze z 50 dp korpusu IV armii.

Po wojnie wieś została odbudowana.

Budne (Budne Żarnowo), gm. Goniądz, woj. podlaskie

Wieś położona jest wśród łąk i bagien nad Biebrzą. Przed wybuchem wojny liczyła 35 gospodarstw rolnych i około 170 mieszkańców.

W okresie poprzedzającym pacyfikację latem 1943 roku żandarmi zamordowali w tej wsi jeńca radzieckiego Grigorija, zabrali jednego z mężczyzn do obozu koncentracyjnego w Stutthofie, gdzie zginał, a w pobliskiej Twierdzy Osowieć przez cały czas zatrudniali przymusowo 12 mieszkańców.

W końcu lipca 1944 roku w czasie wycofania się wojsk niemieckich wieś Budne została spacyfikowana.

W trakcie pacyfikacji zamordowany zostaj Józef Darnowski lat 60, natomiast Bronisław Rawa lat 64, pozbawiony środków do życia zmarł z głodu.

Na roboty przymusowe przy budowie fortyfikacji zabrano 11 mężczyzn. Jeden z nich zginaj w Gdańsku podczas bombardowania, a trzech na terenie wsi od min założonych przez Niemców.

Zniszczono: 27 domów, 68 budynków gospodarczych, zrabowano: 82 konie, 207 krów i 308 tuczników.

Sprawcami pacyfikacji byli żołnierze niemieccy z 50 dp 6 korpusu IV armii.

Po wojnie wieś odbudowano.

Osowiec, gm. Goniądz, woj. podlaskie.

Przed wybuchem wojny wieś liczyła 101 gospodarstw rolnych i około 500 mieszkańców.

Mieszkańcy wsi przez cały okres okupacji byli zatrudniam przymusowo w Twierdzy. Co dzień udawało się tam do pracy 50 osób.

9 sierpnia, następnie w październiku 1943 roku oraz 14 czerwca 1944 roku żandarmi z posterunku w Białaszewie dokonali aresztowań. Represje dotknęły 28 mieszkańców. Część z nich Niemcy zamordowali w Grabówce koła Białegostoku, innych w obozach koncentracyjnych. Zamordowani zastali: Aleksandra Czarniecka, Aleksander Karpiński, Aleksander Kochanowski, Jan Kochanowski, Józef Kuberski, Konstanty Ostapkowicz, Marianna Ostapkowicz, Franciszek Sobolewski, Edward Trojanowski, Jan Wasilewski, Apolinary Zamiarowski, Kamila Zyskowska, Sylwester Zyskowski, Władysław Zyskowski, Czesław Zwoliński i Eugeniusz Zwoliński.

Jan Zwoliński bezpośrednio po powrocie z obozu koncentracyjnego zmarł - na skutek wycieńczenia.

Na roboty przymusowe do III Rzeszy wywieziono 6 osób.

Pacyfikacji wsi dokonano w sierpniu 1944 roku. Żołnierze niemieccy wysiedlili mieszkańców i polecili im udać się w kierunku Szczuczyna, sami zaś przystąpili do rabunku pozostawionego mienia, a następnie podpalili zabudowania. Aresztowano także 4 mężczyzn, których następnie zamordowano. Na roboty przymusowe przy budowie umocnień zabrano 22 mężczyzn.

Podczas pacyfikacji spalono: 92 domy i 195 budynków gospodarczych. Zrabowano: 152 konie, 286 krów i 377 sztuk trzody chlewnej. Zniszczono również kościół katolicki.

Sprawcami pacyfikacji wsi byli żołnierze wchodzący w skład 50 dp 6 korpusu IV armii dowodzonej przez gen. H. Hossbacha. Wieś po wojnie została odbudowana.

Arkadiusz Studniarek

2006 © e-monki.pl & A. Studniarek