Ks. proboszcz - Józef Małyszewicz

Ksiądz Józef Małyszewicz urodził się w 1807 r. w guberni grodzieńskiej. W latach 1816 - 1819 uczył się w seminarium Księży Misjonarzy w Tykocinie, następnie w latach 1820 - 1823 w Łyskowie koło Wołkowyska. W 1923 r. rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Wileńskiego. W tym samym roku wstąpił do Zgromadzenia Księży Misjonarzy na Salwatorze w Wilnie. W czasie odbywania studiów pracował jako nauczyciel w Szkole Parafialnej w Iłłukszcie, oraz nauczał łaciny w wileńskim seminarium misjonarskim. Należy tu dodać, że ks. Józef Małyszewicz władał ponadto pięcioma językami obcymi: rosyjskim, francuskim, niemieckim, greckim i hebrajskim.

A oto ważniejsze daty z życia księdza Małyszewicza:

• 1827 r. - przenosi się do seminarium biskupiego w Wilnie.
• 1829 r. - otrzymuje stopień magistra teologii.
• 1829 r. - zostaje mianowany wikariuszem parafii w Oszmianie.
• 1832 r. - jest administratorem kościoła w Graużach.
• 1832 r. - jest administratorem kościoła w Gudogajach.
• 1832 r. - uzyskuje stopień doktora teologii na Uniwersytecie Wileńskim
• 1834 r. - jest altarzystą w Wysokim Litewskim.
• 1839 r. - pracuje jako proboszcz w Wierzchowiczach.
• 1842 r. - staje się duchownym, deputatem Sądu Brzeskiego Ziemskiego.
• 1852 r. - otrzymuje pierścień z brylantami za przekazane dary do bibliotek.
• 1854 r. - zostaje proboszczem w Niewodnicy Kościelnej.
• 1855 r. - jest deputatem duchownym powiatu białostockiego.
• 1855 r. - 17 kwietnia zostaje członkiem Moskiewskiego Historycznego Towarzystwa Naukowego przy Uniwersytecie Moskiewskim.
• 1855 r. - 22 grudnia jest wybrany na członka Wileńskiej Komisji Archeograficznej i Muzeum Starożytności w Wilnie.
• 1857 r. - zostaje mianowany członkiem Odesskiego Stowarzyszenia Historii i Zabytków.
• 1858 r. - jest wybrany członkiem - współpracownikiem Cesarskiego Towarzystwa Geograficznego.
• 1859 r. - 10 maja otrzymuje dyplom członka rady Instytutu Języków Wschodnich Uniwersytetu Łazarewskiego.
• 1860 r. - 3 maja zaproszony zostaje do grona Kawalerów Orderu Świętego Stanisława III stopnia.
• 1861 r. - 14 lutego otrzymuje godność kanonika honorowego kapituły wileńskiej.
• 1861 r. - 21 czerwca zostaje mianowany proboszczem w Goniądzu.

Ksiądz Józef Małyszewicz zmarł w 26 listopada 1891 r.w Goniądzu. Śmierć poprzedziła długa i ciężka choroba. Pogrzebany został dwa dni później przez księdza Józefa Tarasewicza na cmentarzu parafialnym. W księdze zmarłych odnotowano, że był proboszczem goniądzkim, członkiem towarzystw naukowych, kawalerem licznych orderów, zmarł ze starości.

Grób księdza Małyszewicza do dziś znajduje się na goniądzkim cmentarzu przy alejce prowadzącej od bramy głównej do kaplicy cmentarnej p. w. Św. Ducha. Niestety ksiądz Józef Małyszewicz nie zostawił testamentu. Jego majątek prywatny składający się praktycznie z samych książek został sprzedany na aukcji za 70 rubli. W skład sprzedanych książek wchodziło 30 książek łacińskich, 30 książek polskich, 78 książek dużego formatu, 30 w formacie małym. Oprócz tego kilkanaście książek w języku niemieckim i francuskim. Na szczególną uwagę zasługiwał zbiór uchwał sejmu przedrozbiorowego - 12 tomowe Volumina legum, oraz Biblia w języku polskim wydana w 1869 r.

Zebrał Arkadiusz Studniarek

2006 © e-monki.pl & A. Studniarek